مرکز آمبولانس خصوصی

 آمبولانس خصوصی و استانداردها

انواع آمبولانس  خصوصی بر اساس استاندارد ملی ایران

انواع آمبولانس ها بر اساس استاندارد ملی ایران شماره ۴۳۷۴ مربوط به آمبولانس و تجهیزات وابسته آن، آمبولانس ها به سه تیپ A، تیپ B و تیپ C تقسیم بندی می شوند. 
این تقسیم بندی براساس کاربرد آمبولانس، تجهیزات پزشکی آمبولانس، ابعاد کابین بیماران و تفاوت هایی در نوع کانورژن داخلی انجام شده است: 

۱.آمبولانس های تیپ A:

آمبولانس هایی که جهت ارائه خدمت به بیماران که نیازمند آرائه خدمات فوریتهای پزشکی نمی باشند, اطلاق می گردد که واجدمشخصات فنی آمبولانس تیپ A استاندارد کشور بوده و در مراکزی از قبیل مراکز خدمات آمبولانس های خصوصی, بیمارستان ها, درمانگاه های شبانه روزی, شرکت ها و نهادها بکارگیری می گردد.    

۲. آمبولانس های تیپ B:

آمبولانس هایی که به منظور درمان های اولیه و انتقال و پایش بیماران طراحی و تجهیز شده است.

۳. آمبولانس های تیپ C:

آمبولانس هایی که به منظور درمان های پیشرفته و انتقال بیماران طراحی و تجهیز شده است.

آمبولانسType A :

دو نوع آمبولانس تیپ A حمل و نقل بیمار وجود دارد:

TYPE A1 مناسب برای حمل و نقل یک بیمار.

TYPE A2 مناسب برای حمل و نقل یک یا چند بیمار.

آمبولانس نوع A  برای انتقال بیماران در وضعیت پایدار و هوشیار مناسب می باشد.این نوع آمبولانس ها می توانند به صورت آفرود و شاسی بلند که جهت کار در مسیرهای صعب العبور مناسب می باشد و برای مسیر های شهری مدل معمولی انتخاب می شود.

این آمبولانس ها بر اساس استاندارد ۴۳۷۴ موسسه ملی استاندارد مجهز به کلیه تجهیزات پزشکی مورد نیاز برای انتقال بیمارانی که در شرایط کاملا هوشیار و پایدار بسر می برند بوده و معمولا برای جابه جایی داخل شهری و بین شهری بیمارانی که دوره درمان در مراکز درمانی را طی نموده اند مورد استفاده قرار می گیرد.

اما اطلاق عنوان ” عادی” به اینگونه آمبولانس ها به این معنی نیست که از تجهیزات مورد نیاز بیماران برخوردار نبوده یا کادر پزشکی با تجربه برای مراقبت از بیماران را نداشته باشند.

یکی از دلایل استفاده مراکز درمانی از آمبولانس تیپ A برای انتقال بیماران پایدار که نیازی به مراقبتهای ویژه و آمبولانس کددار ندارند میتواند به این دلیل باشد که این آمبولانسها از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه تر هستند. به این صورت که چون تجهیزات مراقبتهای ویژه مثل “مانیتور- ونتیلاتور- الکتروشوک- اینفیوژن پمپ و ….” در این آمبولانسها نصب نیست ، هزینه کمتری نسبت به آمبولانس های مجهز برای آن صرف شده و بنابراین هزینه انتقال بیماران کاهش می یابد.

آمبولانس Type B:

آمبولانسهایی هستند که به کلیه تجهیزات مورد نیاز بیماران بدحال مجهز میباشند و این امکان را بما میدهند که با برخورداری از کادر پزشکی باتجربه بتوانیم بیماران بدحال که به دلایل مختلف در وضعیت ناپایدار بسر میبرند را در اهواز و تمام نقاط کشور منتقل نماییم

به این تیپ آمبولانس ها  آمبولانس های مراقبتهای ویژه یا در اصطلاح پزشکی واحدهای سیار ICU و CCUنیز گفته می شود؛

معمولا از این آمبولانسها برای انتقال بیماران در تمام رده های سنی استفاده می شود. تجهیزات پرتابل آمبولانس مراقبتهای ویژه به گونه ای طراحی گردیده است تا بتوانیم از آنها برای نوزادان ؛ کودکان و بزرگسالان بهره ببریم.

این امبولانس ها مجهز به ۱۰ نوع سیستم و دستگاه پزشکی می باشد که شامل موارد زیر است :
ونتیلاتور: سیار-فول پارامتر ( واجد کلیه مد های تنفسی،حجمی و فشاری)
دستگاه شوک قلبی با قابلیت عملکرد چندگانه دارای نمایشگر علائم حیاتی و …
مانیتور-کیف احیاء- کیف دارویی- سیستم ساکشن سنترال- سیستم اکسیژن سانترال_ پمپ انفوزیون- پمپ سرنگ_ انواع اسپیلنت ها-کید- ست سوختگی_ ست زایمان- گلوکومتر

در واقع این تیپ از آمبولانس ها بعنوان واحد پیشرفته درمانی محسوب می گردند و در رده بندی های وزارت بهداشت؛ طبق استانداردهای درمانی و آموزش پزشکی در گروه B جای گرفته اند.

آمبولانس Type C

آمبولانس هاي بسيار مجهزي هستند که علاوه بر امکان انتقال بیمار و درمان‌های پیشرفته، امکانات احياء و ICU  و CCU  را در اختيار دارند و نوعي مرکز اورژانس پرتابل محسوب مي شوند.

از این نوع آمبولانس اغلب برای حمل بیماران در شرایط بسیار حساس (ICU) بین بیمارستان ها استفاده می‌شود.تجهیزات این تیپ کامل تر از تجیهزات تیپ B است در این نوع آمبولانس علاوه بر تجهیزات بکار برده شده در آمبولانس‌های تیپ B دارای اکثر تجهیزات حیاتی اورژانس همچون امکانات احیاء ICU و CCU است. حضور این تجهیزات بیمارستانی باعث می‌شود که آمبولانس‌های تیپ  C به عنوان نوعی واحد اورژانس سیار به نظر بیاید و توانایی حمل بیمارانی که نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند را داشته باشد.

آمبولانس ICU و CCU – کد دار

در کشور ما دسته بندی آمبولانس ها بر اساس استاندارد ۴۳۷۴ موسسه ملی استاندارد به ۳ گروه A-B-C تقسیم شده اند که هر کدام از این گروه ها ملزم به رعایت مقررات استاندارد از لحاظ نوع خودرو و تجهیزات پزشکی داخل کابین هستند.

این الزامات توسط بازرسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بدقت مورد نظارت قرار می گیرند و کلیه آمبولانس ها باید در دوره های مشخص نیز جهت تمدید کارت معاینه طبی اختصاصی به دانشگاه علوم پزشکی مربوطه مراجعه نمایند.  

یکی از انواع آمبولانس ها ، آمبولانس Type B یا در اصطلاح عمومی موسوم به ” کددار” یا ” ICU- CCU” میباشد. 

تجهیزات پزشکی آمبولانس ICU:

تجهیزات پزشکی آمبولانس تیپ B به ۷ بخش اصلی به شرح ذیل تقسیم بندی می شود:

• تجهیزات جابجایی و حمل بیمار
• تجهیزات تهویه و تنفس
• تجهیزات ثابت نگهدارنده بیمار
• تجهیزات تشخیصی
• تجهیزات برای مدیریت مسائل تهدید کننده حیات
• تجهیزات مراقبت پرستاری

آمبولانس نوزاد:

آمبولانس نوزاد در دسته بندی آمبولانس های ویژه قرار دارد نام دیگر آمبولانس نوزاد انکولانس است. بعضی از نوزادان در ابتدای تولد خود دچار تنگی تنفسی و یا بیماری های دیگر می شوند که باید تحت مراقبت های ویژه N.I.C.U  قرار گیرند و بستری شوند . اکثریت بیمارستان ها بخش مراقبت N.I.C.U مجهز نیستند با این وجود بهتر است که در مواقعی که نوزاد را به بیمارستان ها منتقل می کنید از آمبولانس که به بخش N.I.C.U مجهز است استفاده کنید.